“We need a wall”, klinkt het in Amerika. In Sint-Truiden lachen ze eens in hun vuistje, want met Takehiro Tomiyasu hebben ze er een in hun bezit. Geen Chinese, maar wel een oerdegelijk Japanse.
Een muur, dat is de vergelijking die het dichtst bij de prestaties van Takehiro Tomiyasu komt. Eén die je niet zomaar passeert. Made in Japan, in Fukuoka om precies te zijn.
De centrale verdediger ontpopt zich in Sint-Truiden op zeer korte tijd tot een onmisbare sleutelfiguur in de defensie. Bij de Kanaries groeit hij onder Marc Brys uit van een nobele onbekende tot een van de beste in zijn vak – wat betreft de Belgische competitie.
Niet enkel in Limburg, maar ook bij het nationale team van Japan is Bamboe – de bijnaam van de jonge verdediger bij de Samurai Blue – een vaste waarde in het eerste elftal. Het grote publiek leert hem als international op de Asian Cup kennen, waar hij als basisspeler met zijn land de finale bereikt.
Japanse mentaliteit
Maar wie is die Tomiyasu nu precies? Een secure en intelligente verdediger die voor zijn nog maar 20-jarige leeftijd zeer volwassen speelt. Hij straalt rust en zelfzekerheid uit en tracht telkens van achteren uit te zoeken naar een voetballende en opbouwende oplossing.
Een balvaste, solide verdediger die niet bang is om te gepasten tijde mee in de aanval te trekken, wat herhaaldelijk resulteert in passes en voorzetten op maat.
Zo moeilijk zijn naam er mag uitzien op papier (冨安健洋), zo eenvoudig is zijn spel in de praktijk. Een correcte, ietwat sobere speler die zijn job zonder fantasietjes uitoefent en die in functie van het collectief denkt in plaats van het individu. Hij weet wat hij kan en wat hij niet kan. Inzet en strijdlust: hetgeen de supporters op Stayen alleen maar kunnen smaken.
Geen angst om het duel aan te gaan en bovendien zal je de jeugdspeler van het Japanse Avispa Fukuoka – en eveneens zijn landgenoten – zelden betrappen op een smerige overtreding. Iets wat eigen is aan de Japanse mentaliteit, met respect als kernwoord. Herinner even de Japanse supporters op het WK in Rusland toen ze na de wedstrijd van hun ploeg het afval op en rond de zitjes in het stadion opruimden.
Lovende woorden
Tomiyasu zette in 2017 voor het eerst voet aan wal op Stayen. Toenmalig trainer van STVV Jonas De Roeck omschrijft hem als “Een jonge, leergierige gast met veel kwaliteiten”. Ondanks die lovende woorden moet de eerste ‘DMM-Japanner’ van Sint-Truiden in zijn eerste half jaar in Limburg tevreden zijn met een invalbeurt van slechts één luttele minuut.
Dit seizoen krijgt Tomiyasu onder de nieuwe hoofdcoach Marc Brys al vrij snel zijn kans om zich te bewijzen in het eerste elftal. Een kans die hij vanaf minuut één met handen, tanden en voeten grijpt. “De beste verdediger die ik getraind hebt”, klinkt het bij Brys.
Aan lovende woorden geen gebrek. Vooral in Sint-Truiden en Limburg zelf wordt er met veel lof over de talentvolle speler gesproken.
Goudhaantje
Dat er enkele barstjes in de jonge Japanse muur zitten is niet meer dan logisch. Foutloos is de Aziaat nog niet. Een foute pass en een dekkingsfout sluipen wel eens in zijn spel, als is dat eerder zeldzaamheid dan regelmaat.
Tomi is een van de meest constante spelers dit seizoen bij de Kanaries, die elke wedstrijd gedurende 90 minuten en meer gefocust op het veld staat.
Europese topclubs tonen ondertussen nadrukkelijk interesse in de centrale verdediger, maar in Haspengouw zijn ze – terecht – niet van plan om hun goudhaantje zomaar te laten gaan. “Minstens 10 miljoen”, luidt het bij de Japanse eigenaars.
Zelf droomt de Japanse international van een carrière in de Engelse Premier League. Met gezonde ambities en met de juiste mentaliteit hoeft dat op termijn geen droom te blijven en kan hij Marco Borsato met zijn De meest dromen zijn bedrog terug wandelen sturen.
Modelprof
Zo hot Tomiyasu in Haspengouw, Japan en stilaan andere delen in de wereld is, zo koel is en blijft de nummer 3 van STVV zelf onder zijn prestaties. Zweven doet hij niet, en maar goed ook, want een stevige muur staat ook stevig en nuchter met beide voeten op de grond.
Het etiket ‘modelprof’ past uitstekend bij de goedlachse Japanner die vaak als een van de laatsten het trainingsveld verlaat. Een harde werker, zowel op als naast het veld.
Een speler met veel potentieel, waar we het laatste wellicht nog niet van gezien en gehoord hebben. Om het met de woorden van de Amerikaanse hiphopband Fort Minor te zeggen: “Remember the name”.
Als Donald Trump nog steeds op zoek is naar een muur, dan kan het vast geen kwaad om eens een bezoekje te brengen aan het land van de rijzende zon. Of aan Stayen, dat is uiteraard ook een optie.
Door Fans Voor Fans 